diamagnétique

diamagnétique

diamagnétique [ djamaɲetik ] adj.
• 1846; de dia- et magnétique
Phys. Qui possède la propriété de diamagnétisme.

diamagnétique adjectif Se dit d'une substance douée de diamagnétisme. (Ces substances sont repoussées par les aimants.)

DIAMAGNÉTIQUE, adj.
PHYS. Relatif à, caractérisé par un phénomène de diamagnétisme; se dit des corps qui, soumis à un champ magnétique, prennent une aimantation proportionnelle au champ, mais plus faible et dirigée en sens inverse. Corps, molécule diamagnétique; susceptibilité diamagnétique. Le caractère diamagnétique ou paramagnétique de la substance (Le Radium, 1908, p. 218). Les corps diamagnétiques sont moins magnétiques que le milieu qui les entoure, par conséquent moins magnétiques que le vide (POINCARÉ, Électr. et opt., 1901, p. 417).
Prononc. :[]. Étymol. et Hist. 1858 (LITTRÉ-ROBIN). Dér. de magnétique; préf. di-.

diamagnétique [djamaɲetik] adj.
ÉTYM. 1858; de dia-, et magnétique.
Sc. Se dit d'une substance qui, dans un champ magnétique, prend une aimantation proportionnelle au champ et dirigée en sens inverse (magnétisme dû à un changement dans le mouvement des électrons).

Encyclopédie Universelle. 2012.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Regardez d'autres dictionnaires:

  • diamagnétique — diamagnetikas statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Medžiaga, kurios atomų ar molekulių magnetiniai momentai, kai nėra išorinio magnetinio lauko, lygūs nuliui. Išoriniame magnetiniame lauke jos atomai (molekulės) įgyja to… …   Penkiakalbis aiškinamasis metrologijos terminų žodynas

  • diamagnétique — diamagnetikas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. diamagnetic vok. Diamagnetikum, n rus. диамагнетик, m pranc. diamagnétique, m …   Fizikos terminų žodynas

  • Diamagnétique — Diamagnétisme Le diamagnétisme est l un des comportements de la matière lorsqu elle est soumise à un champ magnétique. Description Lorsqu on introduit de la matière en un lieu où règne un champ magnétique, ce dernier agit sur l ensemble du… …   Wikipédia en Français

  • diamagnétique — (di a ma gné ti k ) adj. Terme de physique. Corps diamagnétiques, ceux qui se placent équatorialement, c est à dire dans une direction perpendiculaire à la ligne des deux pôles d un aimant. ÉTYMOLOGIE    Terme grec signifiant par et magnétique …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • substance diamagnétique — diamagnetinė medžiaga statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Medžiaga, išoriniame magnetiniame lauke įsimagnetinanti prieš lauko kryptį. atitikmenys: angl. diamagnetic material; diamagnetic substance vok. diamagnetischer… …   Penkiakalbis aiškinamasis metrologijos terminų žodynas

  • corps diamagnétique — diamagnetinis kūnas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. diamagnetic body vok. diamagnetischer Körper, m rus. диамагнитное тело, n pranc. corps diamagnétique, m …   Fizikos terminų žodynas

  • cristal diamagnétique — diamagnetinis kristalas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. diamagnetic crystal vok. diamagnetischer Kristall, m rus. диамагнитный кристалл, m pranc. cristal diamagnétique, m …   Fizikos terminų žodynas

  • substance diamagnétique — diamagnetinė medžiaga statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. diamagnetic material vok. diamagnetischer Stoff, m rus. диамагнитное вещество, n pranc. substance diamagnétique, f …   Fizikos terminų žodynas

  • moment diamagnétique — diamagnetinis momentas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. diamagnetic moment vok. diamagnetisches Moment, n rus. диамагнитный момент, m pranc. moment diamagnétique, m …   Fizikos terminų žodynas

  • résonance diamagnétique — diamagnetinis rezonansas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. diamagnetic resonance vok. diamagnetische Resonanz, f rus. диамагнитный резонанс, m pranc. résonance diamagnétique, f …   Fizikos terminų žodynas

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”